Test Blathin na Alfę.

Kihe

Dużo, dużo drzew, i wiele krzewów, kwiatów. Małe jezioro słychać już z daleka. Po prostu piękne miejsce. Kihe przyszedł tu, rozejrzał się wkoło
- Fuj, piękno, Blee.
Powiedział. Rozłożył skrzydła i zaczął fruwać nad czubkami drzew. Po chwili przestał i wrócił na ziemię. Czekał tu na swoją siostrę, miał przeprowadzać jej test.

P.S Wróciłem wcześniej, bo pogody nie było.

Blathin

Przybyła na miejsce, szybkim, energicznym krokiem, niemal biegnąc. Nie lubiła się spóźniać, a była niemal pewna, że jaj brat już czeka. Rozejrzała się dookoła. ,,Przyjemne miejsce"- pomyślała. Wyczuła już zapach Kihego. Podbiegła do niego. Zatrzymała się metr przed wilkiem.- Więc jestem.- przywitała się.- Witaj, bracie.

Kihe

- No Witam, przedstawiać się nie muszę.
Powiedział. Spojrzał na siostrę
- Pewnie jesteś już gotowa?
Dodał. Spojrzał na siostrę. Jak ona może tu wytrzymać? Nie brzydzi jej to, że kwiaty dotykają jej łap?

Blathin

Pochwyciła jego spojrzenie i roześmiała się. Jakże byli inni. Zupełne przeciwieństwa. Ale to i tak nie zmieniała faktu, że Blath uwielbiała towarzystwo brata.- Gotowa i zwarta do akcji.- zdmuchnęła z czoła grzywę.

Kihe

- Dobrze więc pierwsze pytanie...
Powiedział
- Dlaczego właśnie ranga Alfy i ta wataha?
Dodał i rozłożył skrzydła. Chwilę później wilk był jakieś 5 cm. nad ziemią.

Blathin

Spojrzała na ,,lewitującego" wilka.- Hmm... Uważam, że nadaję się na tą rangę. Jestem zdyscyplinowana, umiem się dogadywać z innymi. Może czasem i jestem jeszcze szalona, ale zawsze wszystkie moje szaleństwa są najpierw sto razy przemyślane. Z resztą jestem bardzo odpowiedzialna i nie dam sobą pomiatać. To, że jestem waderą, nie znaczy, że jestem słaba.- warknęła cicho.- Watahę natomiast wybrałam ze względu na mój charakter i wczesne dzieciństwo, spędzone u druidów.- uśmiechnęła się.- Uwierz mi.- szepnęła.- Znam mowę wszystkich roślin.- i parsknęła śmiechem.

Kihe

- Dobrze, jeżeli znasz mowę wszytkich roślin to co mówią drzewa, gdy spadają z nich liście?
Zapytał
- Albo raczej co przez to chcą nam powiedzieć...
Dodał i spojrzał na swoję łapy. Po chwili znów zleciał na ziemie.

Blathin

-Że wszystko przemija, a śmierć jest tylko nowym początkiem.- powiedziała i dotknęła łapą zeszłoroczny liść.- Że jest to normalna kolej rzeczy. Tak było, jest i będzie, a my powinniśmy się z tym pogodzić.

Kihe

- Dobrze, a co byś zmieniła w watasze, gdybyś została Alfą.
Powiedział. Blath była jego siostrą, ale i tak na teście nie będzie traktowana ulgowo.

Blathin

Zaśmiała się cicho.- Najpierw musiałabym nie być jej jedynym członkiem.- przekrzywiła łeb.- Jednak na pewno władałabym ,, żelazną łapą"... nie no, bez przesady, ale jeśli przywódca nie będzie twardy, to wataha się rozleci.- zamyśliła się na chwilę.- Kihe, nie mam pojęcia, co bym zmieniła. Na sam początek, chyba zwerbowałabym więcej wilków.

Kihe

- A gdyby było już dużo wilków watasze.Co byś zrobiła?
Zapytał i czekał na odpowiedź. Rozejrzał się wokoło, a potem spojrzał na siostrę.

Blathin

- Po pierwsze, częstsze zebrania. Zawsze jest mnóstwo spraw do omówienia, Zawsze się coś zdarzy. Co jeszcze?- zamyśliła się na głos.- Zachęcałabym wilki do posiadania rang, a młode do ćwiczeń na arenie. Organizowałabym również wspólne polowania całej watahy, oczywiście bez młodych. Takie eskapady by wszystkich do siebie zbliżyły.- przekrzywiła łeb.

Kihe

- Dobrze.
Powiedział. Myślał nad następnym pytaniem.
- Jakbyś zakończyła spór między tą watahą, a inną bez walk?
Zapytał i czekał na odpowiedź wilczycy.

Blathin

- Zawsze można dojść do kompromisu...- powiedziała cicho.- Najważniejsze, to trzymać swoją watahę w ryzach i nie dopuścić do... jakby to powiedzieć... działań ,,na własną łapę". Zapewne ta druga strona też posiadałaby jakieś żądania. Trzeba by było wyśrodkować to. Znaleźć wspólny cel, do którego byśmy dążyli.

Kihe

- Pokaż jak umiesz walczyć.
Powiedział i ustawił się w pozycji bojowej.
-Zaczynaj.
Dodał.

Blathin

Blat spięła wszystkie mięśnie, ale nie było tego po niej widać. Niby tak, jak stała, rzuciła się w kierunku wilka, atakując jego łapy.

Kihe

Wilk zaczął podskakiwać i Blath z trudem łapała jego łapy.
- I co teraz zrobisz?
Zapytał nadal skacząc z łapy na łapę.

Blathin

Uśmiechnęła się paskudnie i błyskawicznie odwróciła głowę, by sięgnąć do brzucha brata. Podgryzanie łap, zawsze służyło jej do zmylenia przeciwnika, potem przystępowała do normalnego ataku.

Kihe

Wilk odskoczył do tyłu. Spojrzał na siostrę. Czekał, aż Blath się podniesie. Chwilę później podszedł bliżej, ale był czujny. W razie ataku ze strony siostry odskoczy.

Blathin

Blathin parsknęła cicho. Zaczęła krążyć wokół Kihe'go, powoli zataczając coraz to mniejsze koła. Delikatnie wyszczerzyła kły. Była coraz bliżej brata.